Øre

                Øre [czyt. e:re] to norweski odpowiednik grosza. Ceny w sklepach są podawane i kasowane z dokładnością do 1 øre. Jednak w trakcie płacenia cały rachunek jest zaokrąglany do pełnych koron – taka zaokrąglona kwota wyświetlona będzie na kasie. Stosowana jest normalna matematyczna zasada – do 49 øre zaokrąglanie w dół, od 50 wzwyż – zaokrąglanie w górę. Monety øre nie są już w użytku (ostatni groszowy nominał – 50 øre wycofano w maju 2012 roku) i obecnie najniższy nominał w obiegu to 1 kr (korona norweska). Co ważne – w przypadku płacenia kartą, obciążana jest ona dokładnie kwotą z rachunku bez zaokrąglania, a na paragonie wówczas widnieją obie kwoty – suma zaokrąglona do zafiskowania i suma dokładna do zapłaty.

                Najwyższy nominał monety to 20 kr; moneta 10 kr bardzo przydaje się podczas zakupów, gdyż wózki sklepowe standardowo przyjmują kaucję w wysokości właśnie 10 kr[1]. Nominały banknotów rozciągają się od 50 kr do 2000 kr, przy czym 1000 i 2000 kr są bardzo rzadko widziane, nawet 500 kr nie jest zbyt częstym widokiem. Bankomaty[2] najczęściej proponują wypłatę 400, 900 lub 1400 kr, by ułatwić klientowi otrzymanie niższych nominałów.

                W powszechnym użytku jest oznacznie waluty jako kr, choć stosuje się także oznaczenie według standardu ISO – czyli NOK. Można także spotkać się z oznaczeniem ,- - czyli takim samym, jak w Polsce.

                W wielu sklepach spożywczych bankonty podaje się kasjerowi, zaś monety należy wrzucić samodzielnie do automatu przy kasie. Z tego urządzenia też wydawana jest kwota reszty w monetach (banknoty wydaje kasjer).

---

[1] Dziesięć koron to także niejednokrotnie minimalna opłata parkingowa.

[2] Bankomaty w Norwegii – w przeciwieństwie do polskich – wydają także podniszczone bankntoty, nie poukładane awersami w tę samą stronę.