„Norwegia nie byłaby
sobą”, gdyby w tak błahej sprawie, jaką jest CB radio, nie wprowadziła
ograniczeń odróżniających ją od wolnego
świata. Podobnie jak w większości państw Europy Zachodniej, kanałów CB
radia jest 40; także podobnie są to częstotliwości z końcówkami ~5 kHz (w
Polsce obowiązują „dziesiątki”, czyli końcówki ~0 kHz).
Mimo że po norwesku CB radio nazywane jest privatradio[1],
część kanałów zarezerowana jest ustawowo dla pewnych grup użytkowników, bądź
wręcz dla wskazanych odgórnie instytucji. Są to przykładowo obrona cywilna,
czerwony krzyż i inne organizacje pomocowe, kluby itp. Co gorsze, kanały powszechnie
stosowane w większości krajów jako wywoławcze lub drogowe, w Norwegii są po
prostu zakazane dla prywatnego użytkownika.
Przykładowe informacje o kanałach komunikacyjnych
na falach CB radia – kanałem ogólnym jest nr 3, wywoławczym 14. Dalej – 9 to kanał
ratunkowy, 8 i 10 – klubowy, 16 – do komunikacji przybrzeżnej i lądu z morzem,
18 – usługi drogowe, 19-21 – Czerwony Krzyż i instytucje publiczne, 24 – obrona
cywilna, 28-31 – inne (zastrzeżone), 5, 7 i 13 – imrpezy sportowe.
W kwestii technicznej także panuje bałagan.
Uwolniono ograniczenia i można nadawać zarówno w technice FM, jak i AM. Według
różnych źródeł, dopuszczalna moc nadawania do 4 lub 5 watów dla AM/FM i 12 W
dla SSB.
W rzeczywistości na częstotliwościach CB nie ma
tłoku, wbrew informacjom dostępnym w Internecie, jest to w Norwegii słabo
rozpowszechniona usługa. Ponoć jeszcze nie tak dawno anteny CB na samochodach
przyciągały szczególną uwagę celników, uważających obecność CB radia w aucie za
dowód udziału w gangu przemytników; na szczęście tę mitologię zarzucono parę
lat temu i teraz można nie niepokojonym używać radia w domu, łodzi, czy w
pojeździe. Dzięki nadmorskiemu położeniu, zdarza się ułyszeć rozmowy z Anglii,
Danii i Niemiec. Jak chwalą się niektórzy polscy użytkownicy, przy większej mocy
można dowołać się także do Polski. Pomimo stosunkowo dużego ruchu „tirów” z
Polski i innych krajów UE, nie słychać ich kierowców na falach eteru tak, jak
przykładowo w Polsce.
[1] Privatradio – czyli radio prywatne, zwane także slangowo PR,
lub PR27 (od częstotliwości w paśmie 27 kHz).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz